Naailes van een oud-student. Dat kreeg Dotje gisteren bij DSA
‘Wat wil je maken?’ vroeg Klaske. Een tasje, zei Dotje en dus was er een concreet doel. Aan het einde van de les had Dotje haar tasje om en kwam blij naar mij toegelopen.
Ze had zelf uitgerekend wat de helft is van 18 cm, zelf het patroontje uitgeknipt, zelf een koordje gehaakt met haar vingers en uiteindelijk zelf met de naaimachine de naden dicht gestikt.
Hoe cool is dat om als 7 jarige je eigen tasje te maken op school en les te krijgen van een meisje wiens creatie je in Het Zaans Museum hebt gezien.
Natuurlijk leren
Vanmiddag hoorde ik Dotje een gesprekje voeren met een jonge Indiase studente op school. Het gesprek was helemaal in het Engels, Dotje haar woordenschat breidt zich uit.
Vorige week maakte ze een stop motion filmpje thuis. Op school tijdens de kunstlessen had ze geleerd hoe het moet en het inspireerde haar zo dat ze uit zichzelf er thuis mee verder is gegaan. Daar word ik blij van, van die zichtbare intrinsieke motivatie om IETS te doen, IETS te creëren.
Bij DSA worden veel besluiten genomen met consent in een kring. Die kringen zijn toegankelijk voor alle studenten jong en oud. Ik zie dat Dotje wanneer ze plaatsneemt in een kring het woord neemt en zichzelf helder kan uitdrukken. De eerste 2 jaar bij DSA liet ze haar beurt vaak voorbij gaan. Nu niet meer. Op deze school leert ze om voor een groep te spreken en haar mening te geven.
Ik ben vaak kritisch geweest naar mezelf als moeder maar tegenwoordig voel ik vooral dankbaarheid en blijdschap met de keuzes die ik voor Dotje heb gemaakt. De keuze om haar naar een democratische school te laten gaan waardoor mijn dochter nu in vrijheid haar hart mag volgen en talenten ontwikkelt die haar zowel NU als in de toekomst van dienst kunnen zijn.
Mocht je benieuwd zijn naar de school waar Dotje op zit?
Kijk op de website wanneer onze eerstvolgende open avond is of stuur een mail naar info@come2life.nl