Tweede in reeks van persoonlijke verhalen door ouders over het democratische onderwijs en de rol van de ouderkring. 

Xavier is een open, toegankelijk, sociaal kind en maakt heel makkelijk met iedereen contact. Als hij naar school gaat verandert hij. Hij sluit zich af van alles en iedereen en keert zich letterlijk naar binnen. We herkennen onze Xavier  niet meer. Samen met Xavier besluiten we dat hij naar een andere school gaat. Verder weg van huis, maar bij de vriendjes die hij nog kent van het Kinderdagverblijf. Xavier bloeit op, maakt weer contact en wordt weer snel de oude, totdat….. het ‘moeten’ begint. Hij moet tekenen, lezen, opgedragen taakjes uitvoeren, Cito-toetsen doen, op gezette tijden spelen, eten, in de rij lopen en stil zijn op commando. Xavier weigert dat. HIj geeft aan: IK WIL NAAR ANDERE SCHOOL, EEN SPELEN-SCHOOL.Hij heeft geen weet van het bestaan van democratisch onderwijs.

Enkele maanden later opent DSA haar deuren in Landsmeer. We gaan met Xavier naar de open dag en besluiten tot een intake gesprek. Xavier voelt zich er direct zichtbaar en voelbaar thuis.Na het intakegesprek gaat hij wennen bij DSA. Tijdens de wenperiode wil hij al niet meer terug naar zijn oude school. Hij vindt het zelfs raar dat dat nog moet. Na deze vier weken is de beslissing samen met Xavier snel gemaakt om over te stappen naar DSA. De overstap maken we net in de periode van de Cito toets, daar zijn we ook meteen vanaf.

De 3^e school voor een kind van 5! Over DSA vertelt hij meteen (en nu nog) aan iedereen dat het een school is waar hij zelf mag uitmaken wat hij wil (doen). Iedere ochtend barst hij weer los, is hij aanwezig en zit ik in de auto naar school al hele gesprekken te voeren over wat hij gaat doen die dag en wat hem bezig houdt (transformers, Batman, Superman, Super Hero’s, Boeddha, een knetterende Tina Turner via de radio en vele andere onderwerpen).

Op school is hij de hele dag in touw, zonder zich te vervelen en trekt met/zonder zijn vriendjes zijn plan. Het zijn op DSA allemaal ondernemende vrije geesten en bommetjes met energie, zoals Xavier ook is. Xaviers ontwikkeling is zo geweldig om te zien, wát een vrije geest, om jaloers op te worden! Hij is nu een zelfstandig persoontje geworden dat zijn eigen keuzes maakt met tomeloze energie van creativiteit en inzet, omdat het nu ZIJN keuzes zijn. Hij vind het leuk om optredens te verzorgen en te organiseren, leest nu graag omdat hij het zelf wil en zoveel meer. Zowel thuis als op school, alsook daarbuiten is hij een volledig gelijkwaardig mens aan alle anderen, daar krijgt hij ook alle ruimte voor, ook van zijde van de docenten en hij gedraagt zich ook zo.

En rara wat gebeurde er? Ons kind is sindsdien zo ontzettend gelukkig, open, leergierig en vind het niet leuk als hij niet naar school mag, omdat het vakantie is. Hij begrijpt het verschil tussen weekend en de schoolweek nog steeds niet helemaal. Hij zit er nu 2 jaar, een democratisch (school-) kind in hart en nieren. We zijn benieuwd wat we nog allemaal met hem mogen meemaken, iedere dag is er wel een nieuwe verrassing.

De keuze voor DSA houdt in, dat we elke dag moeten reizen naar school, maar voor ons nooit meer wat anders dan Democratisch onderwijs!