Op donderdag 3 december hebben we bij DSA Sinterklaas gevierd. Er waren de week ervoor lootjes getrokken. De bedoeling was om iets te geven waar je zelf niet meer aan gehecht bent maar waar je de ander mee kan verblijden. Dit in het kader van duurzaamheid, less is more.
We begonnen met het zingen van liedjes waarbij Iris ons begeleidde met haar gitaar. Het liedje van de jarige Sinterklaas op de pot, werd natuurlijk het hardst meegezongen…Daarna werden we getrakteerd op zelfgemaakte pepernootjes en cake. Maar waar het werkelijk om draaide was toch het openmaken van de cadeaus.
Nadat iedereen zijn presentjes ontvangen had, besloten we om samen buiten te gaan spelen. Het werd verstoppertje, met 2 tellers en een buutvrijplek. We mochten ons verstoppen op het grote grasveld precies voor de Noorderparkkamer en in het gebouwtje zelf.
Zowel de jongsten als de oudsten deden mee en de één niet minder enthousiast dan de ander. Ik denk dat het er van een afstandje grappig uit moet hebben gezien: jonge en oudere kinderen & volwassenen rennend vanuit verstopplek naar de buutplek, gillend van de zenuwen, lachend van de spanning. We konden er geen genoeg van krijgen. Omdat het heerlijk was buiten, bedachten de studenten nog een ander spel dat goed met jong en oud gespeeld kan worden.
’s Avonds hoefde ik lekker niet meer naar de sportschool en concludeerde ik tevreden dat samenspelen een prachtige manier is om je met de ander te verbinden. Op naar het volgende “buitenspeelgroepsmoment”.
Mailin Fleur